bərkitmək

f.

1. Bağlamaq, örtmək; qapamaq, qıfıllamaq. Qapını bərkitmək. Darvazanı bərkitmək. – <Sübhanverdizadə> əllərini stola dayayıb ayağa qalxdı, qapıları açıb baxdı və arxadan örtüb bərkitdi. S. R.. // Bir şeylə bağlayaraq, mıxlayaraq, calayaraq, yapışdıraraq, bənd edərək, ilişdirərək, keçirərək, buraraq möhkəmləndirmək. İlgəkləri bərkitmək. Vinti burub bərkitmək. Sınıq yeri iplə bağlayıb bərkitmək. Taxtaları mıxlayıb bərkitmək. Şəkilləri divara vurub bərkitmək. – Biri texnik motorların vintlərini bərkidir. S. Rüst.. // Bağlamaq. Gündə bir pulsuzu qəssab əcəl darə çəkər; Bərkidər əl-ayağın, üstünə qəddarə çəkər. M. M..

2. Möhkəmlətmək; möhkəm, alınmaz, keçilməz hala gətirmək. <Vaqif:> Xan, . . bu vəziyyətdə dolaşmamaq üçün vasitə çoxdur: hələlik Qalanı bərkitmək lazımdır. Ç.. <Qızıl Arslan:> Buna görə də daxildəki düşmənlərlə mübarizəyə başlamadan əvvəl, sərhədləri bərkitmək lazımdır. M. S. O..

3. Cismən və ruhən möhkəmləndirmək, qüvvətləndirmək, sağlamlaşdırmaq. Günəş, hava, su bədənimizi bərkidən mühüm amillərdir. – <Kəyan> bununla da əsgərləri ilə birlikdə həm də öz əsəblərini bərkitmək istəmişdi. Ə. Ə..

4. İsrar etmək, inad göstərmək, sözünün üstündə durmaq. <Cəbi:> Yüz manat az pul deyil. . Bir az bərkitsən, bəlkə üç yüz də verər. N. V..

5. Sürətini artırmaq, yeyinlətmək.

6. Şiddətlənmək, güclənmək, bərkimək. Çiskin bərkidirdi. Sol tərəfdə neçə qara keçəli alaçıq görünürdü. R. R..